Bu gruba ait tüm sitelerde yayınlanan makaleler, hiçbir dönemde sansür edilmemiştir. Ayrıca Nisan 2012′den
beri de redakte edilmemekte; doğrusu ve yanlışıyla eser sahibinin gönderdiği özgün hâlde yayınlanmaktadır.
Bundan yıllar yıllar
önce, Cumhuriyet rejiminin en uygun koşullarda işlemesi için çok partili hayata
geçiş denemeleri gerçekleşmişti. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ile başlayan
çalışmalar, Cumhuriyet karşıtı bazı kimselerin partiye girmesi sonucu nahoş
olaylara sebep olmuş, akabinde Şeyh Sait ayaklanması patlak vermişti. Ve bu
ayaklanma, Cumhuriyet rejimine karşı yapılan en büyük ayaklanma olarak tarihe
geçmiş, yıllar sonra KPSS’ye hazırlanan memur adaylarının karşısına bir soru
olarak çıkmıştı. Çıkmaya da devam edecek muhtemelen.
Şimdi ben bunları
neden yazdım?
Yazdım, çünkü insanlar geçmişten örnek almalı diye düşünüyorum.
Günümüz siyaseti; güya demokratik, güya katılımcı ya, ondan. Bence bugün,
Monopol bir siyaset piyasası var. Tekel.
Hatta tek-el... Belki de Rabia işareti yapan el. Ya da kurt, belki de heavy
metal işareti yapan el. Sonuçta tek, monopol. Kendi düşüncelerim çerçevesinde
oluşturduğum ‘’Monopol Siyaset’’i birkaç örnekle açıklayayım isterim.
Monopol siyasette
başka siyasetçilerin siyasi ortama girmesi pek mümkün değildir. Diğerleri
girmek isteseler bile olmaz, olduramazlar. Bu tür siyasi ortamlarda eğim
negatif olur ve bu durum, tekele kendi isteklerine göre kanun değiştirme hakkı
verir. Diledikleri zaman eğitim sistemini değiştirirler, diledikleri zaman
Silivri’nin kapılarını açarlar, diledikleri zaman sürpriz atamalar yaparak
insanların zihni melekelerinin bozulmasına yol açarlar. Siz: ‘’Hop, ne oluyor
yahu?’’ diye sorup cevabını bulamadan, bazı kamu çalışanları yedinciye görev
yeri falan değiştiriyor olurlar. Tekel
siyasetçiler, MR=MC dengesini sağladıkları takdirde, kısa dönem kâr
maksimizasyonlarını artırır ve taraf olan herkesi zengin ederler. Uzun dönemde
ise ekonomik kârı sürdürmeye, etrafını kalabalıklaştırmaya devam eder. Tekel
siyasetin, tam demokrasi ile yönetilme şansının düşük olması, milletin
demokratik biçimde yönetilmesi bakımından olumsuzluk yaratır. Masum insanlar
ölür, çeşitli eylemler patlak verir ve hatta bu gibi zamanlarda durmak bile
yasak hâle gelir.
Tabii önlem alınırsa o başka…
Mesela;
ihracat-ithalat dengesinin iyi kurulması gerekir. İhracat ve ithalat yapan
firmaların akraba ellerinden çıkarılması gerekir. Tekelci siyasetçilerin, kendi
çıkarları adına bir takım kamu kuruluşlarını kötüye kullanmaması gerekir.
Siyasi ve hizmet kayırmacılığından, oy ticaretinden, bir numara büyük ayakkabı
almaktan ve kutularını kötü emeller doğrultusunda kullanmaktan uzak durması
gerekir. Bir de art nouveau (yeni akım) tarzı yolsuzluk şemalarından uzak
durması gerekir. (Gördüğüm en sanatsal yolsuzluk olduğunu da demeden edemedim.)
Karşıt değilim,
taraf hiç değilim. Yazının başında belirttiğim gibi, ufak çaplı ayaklanmaların
ve bölücülerin bu memleketin siyasetine sızmasından, yönlendirmesinden ve
doğabilecek sonuçlardan korkuyorum sadece. Düşüncelerimi korkmadan
söyleyebileceğim, rahat bir şekilde yaşayabileceğim, daha saygılı, modern ve
demokratik bir devlet isteyenlerin yanındayım.
Bu yazıda anlatılanların gerçek kişi, kurum ve kuruluşlarla
hiçbir ilgisi yoktur(!)
Merve Çiçek Vatan
