Bu gruba ait tüm sitelerde yayınlanan
makaleler, hiçbir dönemde sansür edilmemiştir. Ayrıca Nisan 2012′den
beri de redakte
edilmemekte; doğrusu ve yanlışıyla eser sahibinin gönderdiği özgün hâlde
yayınlanmaktadır.
Bir önceki yazı: "Babaannem"...
Sanırım
63 yılının yazıydı ve gezi ekibimiz 4 ü büyük, 6 sı çocuk olmak üzere tam 10
(!) kişiden oluşuyordu. Arabada önde, babamın yanında, ablamla dayım oturuyor,
arkada iki yanda kucaklarında Aytun ve Baskın'la annem ile yengem, ortalarında
da ben oturuyordum.
Tomris ve
Aykut ise arabanın "arka mahalle" dediğimiz bagaj bölümünde yolculuk
yapıyorlardı.
Arabanın
üstündeki bagajda ise babamın Beypazarı'nda yaptırttığı çadır da dahil olmak
üzere en az yolcu yükü kadar eşya yükü vardı. Allah'tan Çakır'ın motoru kamyon
motoruydu da bu kadar yüke rağmen, gezimizi salimen tamamlayarak evimize
dönebildik. Tabi zaman zaman bazı arızalar oldu ve yol üstündeki tamirhanelere
uğramak zorunda kaldık ama bütün bunlar bizim keyifli gezimize gölge
düşüremedi.
Bu kadar
sıkışık bir vaziyette yaptığımız gezi boyunca kimse hâlinden şikâyet etmiyor,
bilakis neşe içinde şarkılar, türküler söyleyerek yol alıyorduk. Arabamız bir
yerde durduğunda bütün kapılar ve arka kapak açılıyor, içeriden boy boy, çoluk
çocuk dışarı çıkıyorduk. Kendi hâlimize kendimiz de gülüyor, bizi görenlerin
yüzlerinde beliren hayret ifadelerini yakaladıkça çok eğleniyorduk.
Akşamları
genellikle, bu kalabalığın bir turistik tesiste konaklamasının getireceği mali
yükü düşünerek, annem, yengem ve biz çocuklar çadırda kalıyor, yetişkin
erkekler de, yani babamla dayım, arabada yatıyorlardı. Tabii zaman zaman bir
otelde ya da pansiyonda konakladığımız da oluyordu ama bu nadiren böyle
oluyordu. Bir akşam Denizli'de çamlık bir alanda çadırımızı kurmuş konaklarken
gece yarısı bir araba dolusu sarhoşun geldiğini, bizim çok korktuğumuzu ve o
gece babamla dayımın sabaha kadar uyumayarak nöbet tuttuklarını gezi sırasında
yaşadığımız ender olumsuzluklardan biri olarak hatırlıyorum. Bir diğer olumsuz
anım ise dayımın yolculuk boyunca arabanın açık penceresine yasladığı sağ
kolunun güneşten feci şekilde yanması ve bunun sonradan büyük bir yaraya
dönüşmesiydi.
Annemle
yengem yemeklerimizi, yanımızda taşıdığımız piknik ocağı üzerinde
pişiriyorlardı. Genelde öğle öğünlerimiz hafif şeylerden oluşuyor, ayaküstü bir
şeyler atıştırıyor, esas yemeğimizi akşamları yiyorduk. Bir keresinde sanırım
su iyice kaynamadan makarnayı tencereye atmışlar ve süzmekte de geç kalmışlardı
ki makarna tencereden tek parça hamur halinde çıkmış ve biz çaresiz onu öyle
yemek zorunda kalmıştık.
Gezip
gördüğümüz yerler arasında Selimiye Camii, Aspendos Tiyatrosu, Efes Antik
Kenti, Damlataş Mağarası ve Manavgat Şelalesi beni en çok etkileyen yerler
olmuştu. Selimiye Camii'nin devasa kubbesine, mermer, çini ve ahşap
süslemelerine, Aspendos tiyatrosunun olağanüstü akustiğine, Damlataş Mağarası'nın
sarkıt, dikitlerine ve de havasına hayran kalmış, Efes Antik Kenti'ni
dolaşırken kendimi zaman tüneline girmiş gibi hissetmiştim. Manavgat Şelalesi'nin
güzelliği beni büyülemiş ancak burada babamın, bizim bütün itirazlarımıza
rağmen, civarda biriken kalabalığın meraklı bakışları arasında yüzerek karşıya
geçmesi esnasında çok heyecanlanmıştım.
Bir de
Selimiye Camii'ni gezerken, bizi gezdiren görevlinin orada duran mermerden
yapılmış ters dönmüş bir laleyi göstererek anlattığı bir öyküyü hatırlıyorum.
Bir rivayete göre Mimar Sinan Selimiye Camii'ni inşa ederken çok ters bir adam
olan Lale Paşa da onu kontrol için Saray tarafından görevlendirilmiş. Paşa,
Sinan'a sürekli güçlük çıkarıyormuş. İnşaat bitmeye yüz tuttuğunda Lale Paşa,
"Mutlaka buraya benim adımı yaşatacak bir işaret koyacaksın!" diye
tutturunca Mimar Sinan hem onun isteğini yerine getirmek, hem de kendisine
çektirdiklerini tarihe not düşmek için bu ters laleyi koymuş.
Serde
gençlik olmasının ya da hayatımda ilk defa İstanbul ve Beypazarı dışına çıkıyor
olmamın bunda etkisi var mıdır bilinmez ama bu geziden aldığım keyfi daha sonra
yurt içinde ya da yurt dışında uçakla yolculuk yaparak, çok yıldızlı otellerde
konaklayarak yapmış olduğum kimi gezilerde dahi almadığımı söylesem, sanırım
abartmış olmam.
Anı dizisi, gelecek yazı olan,
"Üniversite Yarışı" ile devam edecek.
"Üniversite Yarışı" ile devam edecek.
Semiramis Kanbak
